Przypomnijmy, że komunikat prasowy dotyczył:
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 sierpnia 2012, sygn.. akt II SA/Gd 57/12 uchylającego Decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 22 listopada 2011 w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
oraz
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 października 2012, sygn. akt II SA/Gd 73/12 uchylający w decyzję Wojewody Pomorskiego w sprawie umorzenia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w części dotyczącej skarżących.

Z tytułu artykułu, jak również jego pierwszych akapitów wynika, że przedstawiona argumentacja jest odpowiedzią na opinię ekologów.
Tymczasem, jak mówi Olga Sypuła: ,,żadna z osób cytowanych w informacji prasowej nie jest członkiem organizacji ekologicznej. Postępowania sądowoadministracyjne, których dotyczyły wspomniane wyroki, są zainicjowane i prowadzone na wniosek okolicznych mieszkańców. Fakt, iż mają oni szansę występować jako strony postępowania został uznany przez sąd. Niepojęty jest dla mnie stosunek inwestora, który uważa, że taki wyrok może nie mieć znaczenia. Być może inną perspektywę mają osoby siedzące za biurkiem, a inną rodziny, które mieszkają na tej ziemi od pokoleń i boją się stracić nie tylko swoje nieruchomości, ale także swoje korzenie i tożsamość. Ponad siedemdziesięciu mieszkańców starało się o uzyskanie statusu strony w trakcie uzyskiwania pozwolenia na budowę. Niektórych będzie dzielić od terenów elektrowni tylko wąska, gminna droga”.

Inwestor twierdzi, że Pracownia na rzecz Wszystkich Istot, jakoby wyraziła opinię, iż jakiekolwiek oddziaływanie elektrowni na daną nieruchomość powinno prowadzić do uznania właściciela tej nieruchomości za stronę postępowania oraz twierdzi, że wpływ inwestycji na środowisko nie będzie musiał ponownie zostać zbadany.
Zdaniem Sądu (a nie Pracowni na rzecz Wszystkich Istot), organ drugiej instancji (czyli Wojewoda Pomorski) w niewystarczająco dokładny sposób sprawdził oddziaływania inwestycji na nieruchomości, których właścicielami są skarżący, co jest jednoznaczne z niewystarczająco dokładnym sprawdzeniem, jakie będzie oddziaływanie tych inwestycji na środowisko w odniesieniu do tych nieruchomości. Wpływ ten będzie musiał zostać zanalizowany ponownie. Sąd nie wyklucza takiej możliwości, że oddziaływanie inwestycji spowoduje naruszenie interesu prawnego wnioskodawców, nawet w sytuacji, gdy będą to oddziaływania nieprzekraczające obowiązujących norm.
Ponadto, w związku z tym, że została uchylona decyzja Wojewody Pomorskiego z dnia 22 listopada o umorzeniu postępowania odwoławczego, będzie on musiał wznowić to postępowanie. Wszystkie strony, tj. zainteresowani mieszkańcy i organizacje ekologiczne, mogą brać w nim aktywny udział i składać ponownie uwagi, dotyczące zarówno pozwolenia na budowę głównych obiektów technologicznych, jak i postanowienia o ponownej ocenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, dla którego Wojewoda jest organem odwoławczym. Organ ma obowiązek odmówić realizacji przedsięwzięcia m. in. w sytuacji, gdy istnieje ryzyko znacznego negatywnego oddziaływania inwestycji na obszary Natura 2000.

W streszczeniu wypowiedzi inwestora czytamy, że pozwolenie na budowę magistrali jest ostateczne oraz, że nie ma żadnych postępowań sądowo-administracyjnych związanych zarówno z tym postępowaniem, jak i z wydaniem pozwolenia na budowę linii elektroenergetycznych.
Nie jest to w pełni prawda.
Inwestor zdecydował się na podzielenie procesu uzyskiwania pozwolenia na budowę na etapy. Ostateczne jest pozwolenie na budowę głównych obiektów technologicznych (zaskarżone przez mieszkańców i organizacje ekologiczne) oraz wspomniana decyzja starosty tczewskiego z dnia 21 września 2012 dotycząca fragmentu magistrali.
Należy podkreślić fakt, że budowa magistrali wodno-ściekowej wymaga uzyskania dwóch decyzji. Nie jest ostateczna decyzja Wojewody Pomorskiego z dnia 22 listopada 2012 r., która obejmuje pozostałą część magistrali przechodzącą przez drogi wojewódzkie, krajowe, linie kolejowe oraz urządzenia umożliwiające pobór wody i zrzut ścieków.
Nie ma także pozwolenia na budowę linii elektroenergetycznych. Nawet nie został złożony wniosek o jego wszczęcie.
Ponadto, uchylenie postanowienia o ponownej ocenie oddziaływania na środowisko, możliwe zarówno na podstawie skargi organizacji ekologicznych, jak i mieszkańców, może również mieć wpływ na status prawny wszystkich wymaganych pozwoleń na budowę, jako podstawa do ich uchylenia lub do wydania decyzji negatywnej.

Przedstawiciele spółki twierdzą, że nie ma możliwości opóźnienia terminu rozpoczęcia budowy.
Należy jednoznacznie stwierdzić, iż opóźnienia inwestycji w stosunku do harmonogramu prezentowanego przez inwestora na stronie internetowej są faktem. Harmonogram określa, że budowa miała zostać rozpoczęta w 2012 roku, a ostatecznym terminem na otrzymanie pozwoleń na budowę był czerwiec 2011 r.
Obecna sytuacja nie jest powodem, dla którego spółka musi dalej opóźniać rozpoczęcie budowy, jest natomiast powodem, dla którego może to zrobić, bo zwiększa się ryzyko inwestycyjne.

Osoba kontaktowa:
Olga Sypuła, e-mail: olga@pracownia.org.pl
tel. + 48 698 139 688